Kâtiller, hırsızlar, nâmûssuzlar, adâleti, cezâ kanûnlarını, kendileri için bir zincir olarak görür. Layıklığı din düşmanlığı olarak kullanan ve bu kelimenin gölgesi altında islâmiyyeti yıkmağa çalışan bir kâfirin, câhilliğini, ahmaklığını anlatmağa lüzûm yokdur. Bu adam, din ile devleti birbirinden ayırmağı değil, dîni yok etmeği istemekdedir. Devletin, milletin, gelişmesini, ilmden, fenden, çalışmakdan, ahlâkdan beklemeyip de, bütün bu fazîletleri temsîl eden islâmiyyeti yok etmekde arayan ve batının ahlâksızlığına, pisliğine ve egoistliğine imrenen bir kara kafada, akl ve ilm bulunmadığı gibi, ahlâk yoksunu olduğu da anlaşılmakdadır.

3— (Halkı, hâlâ, islâmın kanâ’atkârlık felsefesi ile uyutup, ferdleri, haklarını istemez hâle getirmekden ümmîdleniyorlar. Bunlar, komünizmi önlemek behânesi ile, milletdeki kölelik ve âhıret fikrini savunuyorlar. Kanâ’atkârlık ise, bir istismâr bezirgânlığının ifâdesidir. İslâmcılar bu bezirgânlığın propagandasını yapıyorlar), diyor.

Cevâb: (İslâmın kanâ’atkârlık felsefesi) demek gibi saçma söz az bulunur. Felsefenin ne demek olduğunu (Herkese Lâzım Olan Îmân) kitâbının (İslâm dîni ve diğer dinler) kısmında anlatmışdık. İslâmiyyetde felsefe olamıyacağını açıklamışdık. Böyle yanlış sözler, sâhibinin, islâmiyyetden ve felsefeden haberi olmadığını, kelime kalıblarını ezberleyip, islâmiyyete karşı olan düşmanlığını yaymak için, ma’nâlarından gâfil olduğu kelimelerin yığınını yapdığını göstermekdedir. İslâm düşmanları, asrlardan beri, din adamı şekline girip, tahrîbâtını din adamı maskesi altında yapıyorlardı. Bugün ise, meslek, san’at adı verilen kılıklara giriyorlar, geçer akça olan bir etiket elde ederek saldırıyorlar. Müslimânları aldatmak için, fen adamı şekline girerek, fenne uymıyan sözlerini, fen bilgisi olarak söyliyen yalancılara (Fen yobazı) denir. Kanâ’atkârlığı, yalnız İslâmiyyet değil, her milletin ahlâk kitâbları övmekdedir. Kanâ’at demek, bu fen yobazının uydurduğu gibi, hakkından vaz geçmek, uyuşuk olmak değildir. Kanâ’at, hakkına, kazandığına râzı olup, başkasının hakkına saldırmamak demekdir. Bu ise, insanları uyuşdurmaz. Çalışmağa, ilerlemeğe teşvîk eder. İslâm dîni, bu yobazın uydurduğu gibi, köleliği savunmaz. Köle âzâd etmeği emr eder. Kölelik, islâmiyyetde değil, dikta rejiminde ve komünistlerde vardır.