—9—

TESLÎS (Üç tanrı inancı)
ve BÂTILLIĞI

Protestanlar, Kur’ân-ı kerîm ile bugünkü İncîlleri mukâyese için beş bahs seçmişlerdir. Birinci bahsde, Kur’ân-ı kerîmde, üç uknumun ya’nî (Baba, oğul, Rûhül-kuds)den meydâna gelen üç tanrı inancının bulunmamasını, Kur’ân-ı kerîmin noksanlığına nisbet etmişlerdir. Teslîs (Trinite) inancının dahâ önceki ilâhî kitâblarda rumuz, işâret ile bildirilmiş olduğunu iddiâ ederler. Kendilerinin neşr etdiği ba’zı kitâblarda, bu büyük mes’elenin Tevrâtda mübhem, şübheli olduğunu i’tirâf etdikden sonra, isbât için, yalnız Yuhannâ İncîlinden ve A’mâl-i rusül [Resûllerin işleri] ve havârîlerin mektûblarından başka bir delîl ortaya koymağa da, muktedir olamazlar. Delîl olarak ileri sürdükleri kitâb ve risâlelerin, asl ve esâsları sağlam olmadığından, aslâ kıymetleri yokdur.

Teslîs mes’elesini izâh için, önce (İşâ-i Rabbânî) üzerinde ba’zı incelemelerin beyân edilmesi lâzımdır. Yukarıda biraz bahs etdiğimiz gibi, bu işâ-i rabbânî, hıristiyanların din esâslarından, ya’nî akîde [inanç] esâslarındandır. Çünki, hıristiyanların akîdelerine göre, Îsâ aleyhisselâm, her biri hakîkî ilâh olan üç ilâhdan biri olduğundan, hıristiyanlar onun etini yiyip, kanını içerek güyâ onunla birleşirlermiş. İşlemiş oldukları günâhlar bu şeklde, [hâşâ] Allahın oğlunu kurbân ederek afv olunurmuş. Ya’nî mayalı veyâ mayasız bir parça ekmek ile bir mikdâr şerâba papaz okuduğu zemân, ekmek aynıyla Îsâ aleyhisselâmın eti, şerâb da kanı olurmuş.

[Böyle olduğu, Matta İncîlinin yirmialtıncı bâbının, yirmialtıncı âyeti ve devâmında, Markos İncîlinin ondördüncü bâbının, yirmiikinci âyeti ve devâmında, Luka İncîlinin yirmiikinci bâbının, ondokuzuncu âyeti ve devâmında yazılıdır diyorlar. Hâlbuki, bu İncîllerde, Îsâ aleyhisselâm hayâtda iken icrâ edilmiş olan, bir vak’a bildirilmekdedir. Benden sonra, siz de, her zemân böyle beni kurban ederek, günâhları afv etdiriniz diye bir emr, hiç bir İncîlde yazılı değildir.] Luka İncîlinin, yirmiikinci bâbının ondokuzuncu âyetinde, (Benden sonra hâtırlanmam için bunu yapın) diye yazılı ise de, bunu günâh afvı ve îmân esâsı hâline getiriniz diye yazılı değildir.