3-Zamm-ı sûreden sonra (Allahü ekber) diyerek rükü’a eğilinir. Ellerle diz kapakları kaplanır, bel düz tutulur ve gözleri ayaklarından ayırmayarak, üç def’a (Sübhâne Rabbiyel-azîm) denir. Beş veyâ yedi def’a da söylenebilir.
4-(Semi’allahü limen hamideh) diyerek doğrulurken, pantalon çekilmez ve gözler secde yerinden ayrılmaz. Tam dik durunca (Rabbenâ lekel hamd) denir. [Bu dik durmağa kavme denir.]
5-Ayakda fazla durmadan (Allahü ekber) diyerek secdeye gidilir. Secdeye giderken sırası ile; a) Sağ diz, sonra sol diz, sağ el, sonra sol el, burun ve alın yere konur. b) Ayak parmakları kıble istikâmetinde bükülür. c) Baş iki elin arasına alınır. d) Elin parmakları kapanır. e) Avuç içleri yere yapışdırılır. Dirsekler yere yapışdırılmaz. f) Bu vaziyetde iken en az üç def’a (Sübhâne Rabbiyel-a’lâ) denir. Sonra:
6-(Allahü ekber) diyerek sol ayak yere yayılır, sağ ayağın parmakları kıble istikâmetinde bükülür ve uylukların üzerinde oturulur. Avuçlar, dizin üzerine konur ve parmaklar kendi hâline bırakılır.
7-Uyluklar üzerinde fazla durmadan (Allahü ekber) diyerek, tekrâr secdeye varılır. [İki secde arasında oturmağa celse denir.]
8-Secdede, yine en az üç def’a (Sübhâne Rabbiyel-a’lâ) dedikden sonra, (Allahü ekber) diyerek ayağa kalkılır. Ayağa kalkarken, ellerle yerden kuvvet alınmaz ve ayaklar oynatılmaz. Secdeden kalkarken önce alın, sonra burun, sonra da sol el ve sağ el, sonra sol diz ve sağ diz yerden kaldırılmalıdır.
9-Ayakda iken besmeleden sonra (Fâtiha) ve bundan sonra bir zamm-ı sûre okunup,(Allahü ekber) diyerek rükü’a eğilinir.
10-İkinci rek’at de, birinci rek’atde ta’rif edildiği şeklde tamâmlanır. Yalnız ikinci secdeden sonra, (Allahü ekber) deyince ayağa kalkmayıp uyluklar üzerine oturulur ve:
a) (Ettehıyyâtü), (Allahümme salli), (Allahümme bârik)ve (Rabbenâ âtina)düâlarını okudukdan sonra, önce sağa (Esselâmü aleyküm ve rahmetullah), sonra sola (Esselâmü aleyküm ve rahmetullah) diye selâm verilir.
b) Selâm verdikden sonra (Allahümme entesselâm ve minkesselâm tebârekte yâ zel-celâli vel-ikrâm) denir ve hiç konuşmadan sabâh namâzının farzını kılmağa kalkılır. Çünki, sünnet ile farz arasında konuşmak namâzı bozmaz ise de sevâbını azaltır.