—8—

KUR’ÂN-I KERÎM ve
BUGÜNKÜ İNCÎLLER

Protestanlar, İncîllerin emr ve teblîglerinin, Mûsâ aleyhisselâmın dîninin emr ve teblîglerinden dahâ üstün olduğunu, kendi görüşlerine göre isbât etmeğe çalışıyorlar. Dahâ sonra, Kur’ân-ı kerîmin emrlerinin de, İncîllerin emr ve teblîglerinden dahâ üstün olup olmadığını incelemeğe başlıyarak diyorlar ki: (Her da’vânın kıymet ve ehemmiyyeti, [o da’vâyı isbât için] ortaya konulan delîllerin sağlamlık ve kuvveti nisbetindedir. Bütün akl sâhibleri günlük işlerini, bu kâidelere uydurarak düzeltmişlerdir. Meselâ, bir üstâd eskilerine nazaran, dahâ kuvvetli ve mermîyi dahâ uzağa ulaşdıran yeni bir tüfek keşf etdiğini iddiâ etse, harb silâhlarını temâmlaması îcâb eden bir devlet, onu tecribe etmeksizin kabûl etmez. İslâmiyyetin, hıristiyanlıkdan dahâ üstün ve fazîletli olduğu iddiâsı da, aynen buna benzemekdedir. Bu konuda islâmiyyet bir imtihâna tâbi tutulmadan, bir terâzîde tartılmadan, islâmiyyetin körü körüne kabûlünde acele etmek, akl kârı bir iş ve hikmetin îcâb etdirdiği bir şey değildir. Bunun için, Kur’ân-ı kerîmin emrlerinin İncîlin bildirdiklerinden efdâl ve üstün olup olmadığını inceden inceye araşdırmak ve doğru bir şeklde tecribe etmek îcâb eder. Eğer hakîkatde Kur’ân-ı kerîmin, zan edildiği gibi, büyüklüğü ortaya çıkarsa; hiç düşünmeden İncîli terk etmek ve Kur’ân-ı kerîme yapışmak lâzım olur.)

CEVÂB: Bu sözleri yazan kimsenin, bunları, bağlı bulunduğu protestan misyoner teşkilâtı tarafından vazîfeli olarak, kaleme almayıp da, sâdece doğruyu ortaya koymak maksadı ile yazdığını bilsek, bu yazısının sonundaki insâflı sözlerinden dolayı kendisine teşekkür ederdik. Fekat herkesin ma’lûmu olduğu ve kendisinin de i’tirâf etdiği gibi protestan misyoner cem’iyyetinden, ma’îşetini te’mîn etmek maksadı ile yapdığı bir işe riyâ karışdırmamasını hâtırlatırız. Bununla berâber, ortaya koyduğu ölçü, doğru bir söz olduğundan, biz de memnuniyyet ile kabûl ederiz. Ancak karşılaşdırılması aşağıda anlatılacak olan delîllere işâret etmek üzere, Kur’ân-ı kerîmde ve İncîlde bulunan ba’zı âyetlerin birbiriyle karşılaşdırılması ve mukâyesesi îcâb eder.