Bekara sûresinin yüzelliüçüncü âyetinde meâlen: (Ey îmân edenler! Sabr ve salât [nemâz]ile Allahü teâlâdan yardım isteyiniz. Muhakkak Allahü teâlâ[nın yardımı] sabr eden mü’minlerle berâberdir) buyurulmuşdur.
Ra’d sûresinin yirmiikinci âyetinde meâlen: (Onlar, şu kimselerdir ki, Rablerinin rızâsını kazanmak için sabr ederler. Nemâzlarını dosdoğru kılarlar. Kendilerine verdiğimiz rızkdan gizli ve âşikâr infâk eder, verirler. Kendilerine kötülük yapanlara, iyilik ederler. O mü’minler için [amellerine karşılık] âhiret se’âdeti ve râhat vardır) buyurulmuşdur.
Allahü teâlâ hadîs-i kudsîde: (Ey Âdem oğulları! Bir kimse benim kazâma râzı olmaz ve benim tarafımdan gelen belâlara sabr etmez, verdiğim ni’metlerime şükr etmez, ihsân etdiğim dünyâ ni’metlerine kanâat etmezse, başka bir Rab arasın. Ey Âdem oğlu! Bir kimse benim belâma sabr ederse, benden râzı olmuş olur, ya’nî rubûbiyyetimi tasdîk etmiş olur) buyurdu.
8 — Matta İncîlinde adâlet husûsunda, (Ben size derim ki, eğer adâletiniz yazıcıların ve ferîsîlerin adâletinden ziyâde olmazsa, göklerin melekûtuna hiç giremezsiniz) denilmekdedir. [Matta bâb beş, âyet yirmi.]
Adâlet husûsunda da, Kur’ân-ı kerîmde pek çok âyet-i kerîme vardır.
[Adâlet, lugatda, bir şeyi yerli yerine koymak demekdir. Adâletin iki ta’rîfi vardır: Birincisi, (Adâlet, bir âmirin, bir hâkimin memleketi idâre için koyduğu kanûn, kâide, çizdiği hudûd içinde hareket etmekdir. Zulm ise, bu kanûnun, bu hudûdun, bu dâirenin dışına çıkmakdır) Adâletin asl ta’rîfi: (Kendi mülkünde olanı kullanmak) demekdir. Zulm de, başkasının malına, mülküne tecâvüzdür. Âlemleri yaratan Allahü teâlâ, hâkimler hâkimi, her şeyin asl sâhibi ve tek hâlıkı [yaratıcısı]dır. Allahü teâlâ mutlak adâlet sâhibidir. Çünki, her işi kendi mülkünde yapmakdadır. Onun için, insanlara gönderdiği en son ve en kâmil dîninde tam bir adâlet vardır. Bu adâletin dışında ise zulm vardır.
Kur’ân-ı kerîm sâdece adâleti emr etmekle kalmamış, adâletin zıddı olan zulmü harâm kılmışdır. Bu husûsda bir çok âyet-i kerîmeler vardır. Hattâ, kişinin kendi nefsine zulm etmesi dahî harâm kılınmışdır.]
Nisâ sûresinin ellisekizinci âyetinde meâlen: (İnsanlar arasında hükm etdiğiniz zemân, adâlet ile hükm etmenizi Allahü teâlâ emr eder) buyurulmuşdur.
Nahl sûresinin doksanıncı âyetinde meâlen: