Kim de zerre mikdârı bir kötülük işlemiş ise, onun cezâsını görecekdir) buyurulmuşdur. [Mü’min ve kâfir herkes kıyâmetde, dünyâda yapmış olduklarını görür. Ehl-i sünnet olan mü’minin, dünyâda iken tevbe etmiş olduğu günâhları, afv olunup, hayrlarına, sevâb verilir. Kâfirlerin ve bid’at sâhibi olanların, ya’nî i’tikâdı bozuk olan mü’minlerin hayrları red olunup, şerleri için de cezâ görürler. En büyük ve ebedî cezâları, ıkâbları, küfrden dolayı olur. Kâfirler Cehennemde ebediyyen kalacaklardır.] Ahzâb sûresinin altmışüçüncü âyetinde meâlen: (Ey Resûlüm! Kâfirler senden kıyâmetin ne zemân kopacağını sorarlar. Sen de ki, onu ancak Allahü teâlâ bilir. [Onu hiç kimseye bildirmemişdir.] Umulur ki yakındır) buyurulmuşdur.

Kur’ân-ı kerîmde, güzel ahlâk sâhibi olanlara, kalbi kötü huylardan temizleyenlere, amel-i sâlih işleyenlere verilecek mükâfât ve günâh işleyenlere verilecek cezâlar, hukuk, muâmelât, Cennetin ve Cehennemin vasfları, kıyâmet hâlleri, Allahü teâlânın zâtı, sıfatları ve ismleri hakkında pek çok âyet-i kerîmeler vardır. Bunlar kısmlara ayrılıp, tefsîr edilse, her biri mevcûd İncîllerin bir kaç mislinden fazla birer kitâb olur. Kur’ân-ı kerîm ile, bugünkü İncîllerin karşılaşdırılması, okyânus ile bir küçük havuzdaki tegayyür etmiş suyun mukâyesesi gibidir. Hakîkatde bu karşılaşdırma, küçük bağçesinde, kırk elli dâne, dalları kırık, yaprakları dökülmüş ağacı bulunan bir kimse ile, bahçesinde bir kaç bin meyveli ağacı olan kimsenin hâline benzer. Büyük bağçede, küçük bağçedeki kırk elli ağaç, dalları sağlam ve meyveli olarak bulunduğu gibi, dalları kuvvetli ve yemyeşil binlerle ağaç da bulunur. Küçük bağçenin sâhibi, kendi bağçesinin bir kaç çeşid meyvesi ile gururlanıp, diğer büyük bağçeden haberi olmadığından veyâ onun bir mahallini görmüş ise de, hasedinden dolayı, elbette, (benim bağçemde olan güzel meyveler senin bağçende yokdur. Benim bağçem seninkinden dahâ ma’mûr ve fâidelidir. Sen buna inanmalısın, herkes de buna inanmalı) diye iddiâ eder. Câhilce, ahmakca söylenen böyle bir iddiâya karşı ne yapılır? İnsanlık îcâbı, o kimseye, o işin hakîkatini, aslını bilmediği için acımalı ve onun bağçesinin ve diğerinin hâlini kendisine göstermelidir. Bunun üzerine yine inâd edip, iddiâsında ısrâr ederse gülüp geçmelidir. [Hıristiyanlar da böyledir. Ba’zıları, papazlar tarafından aldatılmış olduğundan ve islâmiyyet hakkında hiç ma’lûmâtları [bilgileri] olmadığından islâmiyyeti kabûl etmiyorlar. İslâmiyyet hakkında, doğru ma’lûmât sâhibi olanlar, seve seve hemen müslimân oluyorlar. Ba’zıları da, kuru inâd ve teassublarından islâmiyyeti kabûl etmiyor ve müslimânlık yayılırsa, hıristiyanlık yıkılır, yok olur korkusu ile, islâm düşmanlığı yapıyorlar.