Bu âyete göre Yuhannâ İncîli, ebedî hayât ya’nî âhiret hayâtına îmân etmeği, ya’nî Allahü teâlânın varlığı ve birliği ile Peygamberlere îmânı emr edince, bunun aksi olan teslîs inancının, ebediyyen kabûlü mümkin olmıyan bir hatâ olduğunu tenbîh eder. [Yuhannânın bu âyetinde, Îsâ aleyhisselâmın bir haberci, bir Peygamber olduğu bildirilmişdir. Sonradan bunun tersini düşünmek ve buna inanmak açık bir sapıklık olup, ebedî hayâtı, âhiretdeki sonsuz se’âdeti yok etmekdir. Yuhannâ İncîlinin onyedinci bâbının başında, Îsâ aleyhisselâm çarmıhda iken yapdığı düâda şöyle demekdedir: (Ebedî hayât, seni yalnız gerçek Allahı ve gönderdiğin Îsâ Mesîhi bilmekdir) [Âyet üç]. Îsâ aleyhisselâm burada, tek ma’bûdun, tek ibâdete lâyık olanın, Allahü teâlâ ve kendisinin de Onun kulu ve resûlü olduğunu bildirmekdedir. Allahü teâlâyı, bir olan rab, kendisini de Peygamber olarak kabûl edip, îmân edilmedikce ebedî hayâtın, Cennet hayâtının olamıyacağını haber vermekdedir. Îsâ aleyhisselâmın ve diğer bütün Peygamberlerin “aleyhimüsselâm” haber verdikleri şey de zâten budur. Ya’nî Allahü teâlânın varlığına ve birliğine îmân ve Onun Peygamberini tasdîk etmekdir.] İşte bu ebedî olan âhiret hayâtı inancı, tam ve doğru olarak, ancak islâmiyyetde vardır. Çünki hıristiyanlar, teslîs uçurumuna düşdüklerinden, yehûdîler, Îsâ aleyhisselâmın Peygamberliğine inanmadıklarından [ve o yüce Peygambere çirkin iftirâ yapdıklarından ve Muhammed aleyhisselâma inanmadıklarından], putperestler [ve hiçbir dîne inanmıyanlar, ateistler de], bütün Peygamberleri inkâr etdiklerinden, onlar için hakîkî se’âdet hayâtı, ya’nî Cennet hayâtı olamaz. [Bunlar, Allahü teâlâyı ve Onun Peygamberlerini inkârlarının, iftirâlarının ve düşmanlıklarının cezâsı olarak, ebediyyen Cehennemde kalacaklardır. Azâb dolu, elîm bir Cehennem hayâtı yaşayacaklardır.]

Markos İncîlinin onikinci bâbının yirmidokuzuncu âyeti ve devâmında, Îsâ aleyhisselâma emrlerin en mühim ve birincisinin hangisi olduğunu soran bir yehûdî âlimine, Îsâ aleyhisselâm, (Dinle ey İsrâîlî: Allahımız Rab, bir olan Rabdır. Ve Allahın olan Rabbi, bütün kalbinle, bütün canınla, bütün fikrinle ve bütün kuvvetinle seveceksin. İkincisi, komşunu kendin gibi seveceksin. Bundan dahâ büyük başka bir emr yokdur. Yehûdî ona, çok iyi ey Muallim! Hakîkat üzere dedin ki, Allah birdir. Ondan başkası yokdur ve Onu bütün kalbinle, bütün fikrinle, bütün kuvvetinle sevmek ve komşunu kendin gibi sevmek, bütün yapılan ibâdetlerden ve kurbanlardan üstündür dedi. Îsâ da onun akllıca cevâb verdiğini gördüğü vakt kendisine, sen Allahın melekûtundan uzak değilsin dedi), demekdedir.