Çünki, bu âyetler, her nasıl olursa olsun, ister oğul denilsin, ister rûh-ül-kuds denilsin, bir olan (ALLAHÜ TEÂLÂ)dan başka bir ilâha inanmayı red etmişdir. Allahın bir olduğunu, eşi ve benzeri olmadığını kat’î [kesin] olarak bildirmişdir. Hıristiyanlar teslîse, üç tanrıya inanarak bu âyetleri inkâr ediyorlar.]

Markos İncîlinin onüçüncü bâbının otuzikinci âyetinde, Îsâ aleyhisselâm, (Fekat bugün ve bu sâat hakkında ne gökdeki melekler, ne oğul, Babadan başka kimse birşey bilmez) demekdedir. Ancak, Babanın bildiğini, bildirmekdedir.

Matta İncîlinin yirminci bâbının, yirminci âyeti ve devâmında,(Bir kadın Îsâ aleyhisselâma gelip, melekûtunda bu iki oğlumun biri senin sağında, biri solunda oturmalarını emreyle dedi. Îsâ aleyhisselâm cevâbında: Sağımda ve solumda oturmağı ihsân etmek benim elimde değildir. Fekat Babam tarafından kimler için hâzırlanmış ise, onlara verilecekdir dedi) demekdedir.

[Markos İncîlinde bildirildiği gibi, Îsâ aleyhisselâm, kıyâmetin ne zemân kopacağını kendisinin bilmediğini, ancak Allahü teâlânın bildiğini haber vermişdir. Bunu herkese bildirmekden çekinmemişdir. Allahın oğlu veyâ Allah olduğuna inanılan kimse, bunu bilmez mi? Ba’zı hıristiyanlar, bunu çeşidli şekllerde te’vîl etmeğe çalışmışlar ise de, yapdıkları te’vîlleri kendileri de beğenmemişlerdir.]

Mevcûd İncîllerdeki ve eski ahddeki, zikr etdiğimiz âyetler, teslîs akîdesinin [inancının] bâtıllığını [yanlışlığını] haykırmakdadır. Çünki bu âyetler, ilm ve kudreti, Îsâ aleyhisselâmın kendisinden kaldırarak, Allahü teâlâya tahsîs etmekdedir.

Matta İncîlinin ondokuzuncu bâbının onaltı ve onyedinci âyetlerinde, (Biri Îsâya gelip dedi: Ey kerîm olan Muallim! Ebedî hayâta kavuşmam için ne iyilik yapayım? Îsâ ona dedi: Niçin bana kerîm diyorsun? Bir olan Allahdan başka kerîm yokdur) demekdedir. Bu âyet teslîsi kökünden yok eder.

[Îsâ aleyhisselâmın bu sözleri, İngiliz ve Amerikan bible şirketlerinin, 1303 kamerî [m. 1886] senesinde İstanbulda basdırdıkları (Kitâb-ı mukaddes)de aynen yazılıdır. Birleşmiş kitâb-ı mukaddes cem’iyyetlerinin m. 1982 baskılı (Kitâb-ı mukaddes)inde bu onyedinci âyeti (Îsâ ona dedi: İyilik için neden bana soruyorsun? İyi olan biri vardır) olarak yazmakdadır. Görülüyor ki, (bir Allahdan başka kerîm yokdur) sözü değişdirilmişdir. Allahın bir olduğu sözü kaldırılmışdır. Böylece, kitâb-ı mukaddesin her asrda yapılan değişdirilmelerine, bir yenisi dahâ katılmışdır.]