Kendisi ile görüşdüğümüz bir papaza, Tanrı biricik oğlunu dahâ önce gönderseydi, o zemâna kadar gelen milyonlarca insan günâh pisliğinden kurtulup tertemiz dünyâya gelselerdi dahâ iyi olmaz mı idi? diye sorduğumuzda, papazın cevâbı, o zemân Mesîh Îsânın tanrılığı anlaşılamaz, kıymeti bilinemezdi, şeklinde oldu. Papazın bu cevâbı bize, Mesîh Îsânın kıymetini bilen hıristiyanların, (Onun Cehenneme gireceği) inançlarını hâtırımıza getirdi. Bunu kendisine sorduk. İnkâr etdi. Başka bir papazın Ahd-i Cedîdden bize, bunun delîlidir dediği birkaç yer gösterdik. Bunları okudu. Fekat (cevâb veremedi). Düşündü, düşündü ve nihâyet kendisinin patrik vekîli olduğunu, türkçeyi iyi bilmediğini söyleyen papaz, (Efendim bu âyet mecâzdır) cevâbını verdi. Mecâz kelimesini dahî bilecek kadar, türkçeyi iyi bildiğini de, o zemân anladık.

Nasrânîliği hıristiyanlığa ve hak dîni bâtıl dîne çeviren Pavlos, nasrânîlikden intikâmını almışdır. Hıristiyanlar ise, bu Pavlosa hâlâ (Resûl Pavlos) diyerek, hıristiyan azîzlerin en ileri gelenlerinden kabûl ederler. Îsâ aleyhisselâmı hiç görmemiş, hiç sohbetinde bulunmamış bir kimsenin sözleri ile, dinlerinin i’tikâd [inanç] ve ibâdet esâslarını tesbît ediyorlar. Böyle bir dînin de, hâlâ Allahü teâlânın gönderdiği en son ve en kâmil din olduğunu iddiâ ediyorlar. Pavlosun nasrânîliğe yapdığı hıyâneti çok iyi bilen müslimânlar, sinsi, iki yüzlü ve hâin olan kimselere (yılan Pavlos) ta’bîrini kullanırlar.

“Kör görmezse güneşin suçu ne.”

Ölmeyip (Îsâ), göke bulduğu yol,
Ümmetinden olmak için idi ol.

Hem dahî (Mûsâ), elindeki asâ,
oldu Onun hurmetine ejderhâ.

Çok temennî eyledi Hakdan bunlar,
ki, (Muhammed) ümmetinden olalar.

Şübhesiz ki, bunlar da mürseldir,
Fekat (Ahmed), ekmelü efdaldir.

Zîrâ ol, efdalliğe elyakdır,
Onu, böyle bilmiyen, ahmakdır!