Bu ise, kadınlara, Allahü teâlânın tahsîs buyurduğu hâle ve insanların âdil arkadaşı ve yardımcıları olmak mertebesine uygun değildir. Bu hükm, kadınları bir hizmetci derecesine indirmişdir. Birkaç kadınla evlenmek, mes’ûd bir evliliğe muhâlifdir. Çünki, zevc ile zevcenin tam olarak anlaşması ve tanışmalarına mâni’ olup, sülâlenin emniyyet ve se’âdetini ortadan kaldırmakdadır) demekdedirler.
Papazlar, âdetleri olan, hîlekâr fikrlerinden dolayı, burada da, âyet-i kerîmeyi işine geldiği yere kadar yazmış, sonraki kısmını yazmamışdır. Nisâ sûresinin üçüncü âyetinin temâmında meâlen: (Eğer yetîm kızların haklarını [kendileri ile evlendiğiniz takdîrde]gözetemiyeceğinizden korkarsanız, onlardan başka kadınlardan halâl olanları, ikişer ikişer, üçer üçer ve dörder dörder nikâh edin. [Ya’nî dört kadından fazlası ile evlenmeyin.]Eğer o kadınlar arasında adâlet yapamıyacağınızdan korkarsanız, birini ihtiyâr edin[seçin]. Yâhud, sâhib olduğunuz câriyeleri ihtiyâr edin. İşte bu bir zevce, yâhud câriyeler ile kanâat etmeniz, adâletden ayrılmamaya dahâ yakındır) buyurulmuşdur. Bu âyet-i kerîmenin meâlinden anlaşılır ki, dahâ önceki kavmler [bilhâssa arablar] arasında, evlenilecek kadın için belli bir aded olmadığından, bir kimse beş, on, yirmi kadınla evlenebiliyordu. İslâm dîni bunu dörde indirmişdir. Ayrıca, buna zevceler arasında adâlet yapmağı da şart koşmuşdur.
Hanımları arasında adâleti yerine getirmekde olan zorluklar göz önüne getirilirse, aklı olan ve adâletsizlikden korkan kimse için, bir kadından fazlası ile evlenmek mümkin olamaz. Ya’nî islâm dîni zâhirde dörde kadar evlenmeğe ruhsat [izn] verdiği hâlde, ortaya koyduğu adâlet şartı ile, zımnen birden fazla evlenmemeği tenbîh etmişdir. Hattâ, Peygamberimize “sallallahü aleyhi ve sellem” hanımlar arasında adâletin nasıl olacağı sorulduğu zemân, (Birinin elinden bir bardak su içersen, diğerlerinin ellerinden de bir bardak su içmekdir) cevâbını vermişdir. Bunu tatbîk etmek, bir kimse için çok zor olduğundan, islâm dîni bir kadınla evlenmeği tavsiye etmekdedir.
Papazların, İncîller birden fazla kadınla evlenmeği doğrudan doğruya men’ etdi [yasakladı] demeleri, İncîllerde bildirilenin tersidir. Çünki İncîllerde, (Birden fazla kadınla evlenmeyin) diye bir nehy mevcûd değildir. Fekat, Matta İncîlinin ondokuzuncu bâbının üçüncü ve devâmındaki âyetlerinde, (Ferîsîler Îsâyı deniyerek gelip dediler: Her sebeb ile hanımını boşamak câiz midir? Îsâ cevâb verip: Başlangıçda yaratan onları erkek ve dişi yaratdığını ve “Bunun için insan babasını ve anasını bırakacak ve hanımına yapışacakdır ve ikisi bir beden olacakdır” dediğini okumadınız mı?