Fekat onikilerden biri olan Toma, Îsâ geldiği zemân onlarla berâber değildi. Şâkirdler ona: Biz Rabbi gördük dediler. Onlara cevâben: Eğer ben ellerindeki çivilerin yerini görmezsem ve çivilerin yerine parmağımı koymazsan böğrüne de elimi koymazsan inanmam dedi. Sekiz gün sonra şâkirdler yine aynı yerde bulunuyorlardı. Toma da onlarla berâber idi. Kapılar kapalı iken Îsâ gelip, ortada durup selâm verdi. Ondan sonra Tomaya: Parmağını buraya koyup, ellerime bak ve elini böğrüme sok. Îmânsız olma, îmânlı ol dedi. Dahâ sonra: Petrus ile şâkirdlerden ba’zıları Taberiyye gölünde balık tutmak için kayığa bindiler. O gece birşey tutamadılar. Sabâh olunca Îsâ deniz kenârında duruyordu. Fekat şâkirdleri onun Îsâ olduğunu bilmiyorlardı. Îsâ onlara: Çocuklar, bir yiyeceğiniz var mı? dedi. Ona: Hayır cevâbını verdiler. O da onlara: Ağı kayığın sağ tarafına atın, bulursunuz dedi. Ağı bırakdıklarında, balıkların çokluğundan artık ağı çekemiyorlardı. O vakt Îsânın sevdiği şâkird, Petrusa: Bu Rabdir dedi. Petrus da bunu işitince soyunmuş iken giyinip, denize atladı. Diğer şâkirdler balık ağını çekerek kayık ile kenâra geldiler. Karaya çıkdıkları zemân orada kömür ateşi ve üstünde konulmuş balık ve ekmek gördüler. Îsâ onlara: Şimdi tutduğunuz balıklardan getirin dedi. Petrus kayığa binip yüzelliüç büyük balıkla dolu ağı karaya çekdi ve bu kadar çok olduğu halde ağ yırtılmadı) demekdedir.

Bunlar, dört değişik rivâyetdir. Birbirlerinden çok farklıdır. Hıristiyanlık inancının üzerine binâ edildiği temel olan bu dört İncîl, bu şeklde çeşidli ihtilâflar ile doludur. Az bir dikkat ile, bir rivâyetin diğer rivâyete zıd olduğu fark ediliyor. Bundan başka birinin nakl etdiği bir madde, diğerlerinde bulunmuyor. İncîllerdeki tenâkuzlar ve ihtilâflar yalnız Îsâ aleyhisselâmın kıyâmı hakkında olmayıp, diğer bütün husûslarda da hâl böyledir. İttifakla bildirdikleri pek az şey vardır. Meselâ, Îsâ aleyhisselâmın, velâdet [doğuş] şekli, Hirodesin çocukları öldürtmesi, doğudan kâhinlerin gelmesi,Îsâ aleyhisselâmın çocukluğunda Mısra gitmesi, Nâsıralıların Îsâ aleyhisselâmı red etmeleri, yüzbaşının hasta hizmetcisini iyi etmesi, hâkimin vefât eden kızını diriltmesi, talebelerine kılıç satın almalarını tenbîh etmesi, çeşidli nasîhatleri ve misâlleri, Îsâ aleyhisselâmın çarmıhda iken, (Ey Allahım; Ey Allahım! Beni niçin terk etdin), (Eli, Eli, lama sabaktani) diye çağırması, haçını taşıması, kabrinde muhâfız, bekçi beklemesi, emvât arasından kalkıp şâkirdlerine çeşidli sûretlerde görünmesi gibi pek çok şeyler, ba’zılarında var, ba’zılarında yokdur.

Yuhannâya âid olan dördüncü İncîl, diğer üç İncîlin şekl ve tarzında olmayıp, diğerlerinden temâmen farklı bir yol ta’kîb eder.