Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” vefât edince, Eshâb-ı kirâm, Benî Sâ’ide sofasında toplanıp, (Bir kimse, zemânındaki halîfeyi bilmese, ölürken dinsizler gibi ölür) hadîs-i şerîfini okudular. Halîfesiz bir gün geçmesini câiz görmediler. Onun için, halîfeyi bilmemek küfrdür. Çünki, islâmiyyetin emrlerinden bir kısmının yapılması için halîfe lâzımdır. Meselâ, Cum’a ve bayram nemâzlarının kılınması, yetîmlerin evlendirilmesi ona bağlıdır. Halîfeyi inkâr eden, farzları inkâr etmiş olur. Farzlara inanmamak ise küfrdür. Ensârdan biri (Bizden bir halîfe, Muhâcirlerden bir halîfe olsun) dedi. Ebû Bekr kalkıp, (Öyle zan ederim ki, halîfe olmak Alîye yakışır. Ben onun halîfe olmasını istiyorum) dedi. Alî hemen ayağa kalkıp, kılıncını çekerek, (Kalk yâ Ebâ Bekr! Allahın ve Resûlünün halîfesi sensin! Resûl-i Ekrem “sallallahü aleyhi ve sellem” seni hepimizin önüne geçirdi. Senin önüne kimse geçemez. Resûlullah bana buyurdu ki, (Git, Ebû Bekre emr et! Eshâbıma imâm olsun). Resûlullahın dînimiz için önümüze geçmesine râzı olduğu kimseyi, biz dünyâmız için önümüze geçirmeğe râzıyız) dedi. Resûl-i ekrem, Ebû Bekri, kendi imâmlık yerine halîfe yapdığı için, kendisine (halîfe-i Resûl) denildi. Eshâbın hepsi, hazret-i Alînin sözünü beğenerek, hazret-i Ebû Bekri söz birliği ile halîfe yapdılar. Sonra, Resûl-i ekremin hizmetine koşdular. Defnden sonra, halîfe hutbe okudu ve (Beni hâkim yapdınız. Hâlbuki hayrlınız ben değilim. Beni kabûl edin) dedi. Alî, yine kalkıp (Seni red veyâ kabûl edebilecek değiliz. Seni Resûl-i ekrem önümüze geçirdi, kim geriye çekebilir?) dedi. Ebû Bekr, halîfe iken, gün geçdikçe za’îfledi. Artık acınacak hâle geldi. Kızı Âişe, sebebini sordu. (Ey gözümün nûru yavrum. Muhammed Mustafânın “sallallahü aleyhi ve sellem” ayrılık ateşi, beni yakıp eritiyor) buyurdu.
Abdüllah ibni Abbâs buyurdu ki: İzâ câe sûresi gelince, babam Abbâs, Alîye dedi ki, bu sûre, Resûlullahın “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem” vefât edeceğini haber veriyor. Acabâ kimi halîfe yapar? Ey amca git, Resûlullaha sor. Bu işi bize verirse, Kureyş ile çekişmemiz önlenmiş olur. Başkasına verirse, hakkımızı gözetmesini o kimseye emr buyursun. Abbâs, Resûlullahı yalnız bulup sordu. Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” buyurdu ki: (Ey amcam! Allahü teâlâ, halîfeliği Ebû Bekre vermişdir. Necât ve felâh bulmak için, Ebû Bekrin her sözünü kabûl edin. Ona itâ’at eden, doğru yolu bulur) buyurdu. Hazret-i Ebû Bekrin hak halîfe olduğuna inanan ve Eshâb-ı kirâmın hepsini seven, doğru yolu bulmuş olur.
Selmân-ı Fârisî “radıyallahü anh” Eshâb-ı kirâmın büyüklerinden idi. Birçok hadîs-i şerîf ile medh edildi. Hazret-i Ömer “radıyallahü anh” tarafından Medayn vâlîsi yapıldı. Otuzbeşde, orada vefât etdi.