5- Ön safa geçmek için, cemâ’atin omuzlarından aşmamalıdır.
6- Câmi’de nemâz kılanın önünden geçmemeli. Dıvar veyâ direk arkasından dolaşmalıdır.
7- Erken gidip birinci safda yer almalıdır.
8- Hatîb efendi minbere çıkdıkdan sonra hiçbir şey söylememeli, ezânı da tekrârlamamalıdır. Konuşana işâretle bile cevâb vermemelidir. Hatîb efendinin de konuşması ve hutbeden başka şeyler söylemesi harâm olduğu gibi, hutbe de, fâsid olur. Hutbe bozulduğu için Cum’a nemâzı da kabûl olmaz. Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” buyurdu ki, (Hutbe, iki rek’at nemâz demekdir.) Hutbeyi, kısa kesmek sünnetdir. Uzatmak mekrûhdur. Hutbede dört halîfenin ismlerini yüksek sesle okumak Ehl-i sünnet alâmetidir, okumak istemiyenden kaçmalıdır.
9- Nemâzdan sonra, Fâtiha, Kâfirûn, İhlâs, Felak ve Nâs sûrelerini yedi kerre okumalıdır.
10- İkindiye kadar câmi’de kalıp, ibâdet etmelidir.
11- Dindâr olan ve Ehl-i sünnet âlimlerinin “rahime-hümullahü teâlâ” kitâblarından anlatan âlimlerin dersinde bulunmalıdır. Böyle sâlih bir hocanın dersinde bir sâat bulunmak, bin rek’at nâfile nemâzdan efdaldir.
12- Cum’a günü düânın kabûl olduğu vakti aramalı, bunun için hep ibâdet etmelidir.
13- Cum’a günü çok salevât-ı şerîfe getirmelidir.
14- Kur’ân-ı kerîm ve Kehf sûresini okumalıdır.
15- Az veyâ çok sadaka vermelidir.
16- Ana-babayı veyâ bunların ve sâlih müslimânların ve Evliyânın kabrlerini ziyâret etmelidir. Evliyânın rûhlarından feyz almalıdır.
17- Ehl ve evlâdın yemeklerini bol ve tatlı yapmalıdır.
18- Çok nemâz kılmalı, nemâz borcu olanlar kazâ nemâzlarını kılmalı, nemâz borcu olmıyanlar nâfile niyyeti ile kılmalıdır.
19- Cum’a gününü, hep ibâdet işleriyle geçirmelidir.
20- İkindiden sonra, seccâde üzerinde elinden geldiği kadar (yâ Allah, yâ Rahman, yâ Rahîm, yâ Kavî, yâ Kadir) deyip, sonra düâ etmelidir.
162- Cum’a günü güzel ve yeni elbiseni giy! Yeni elbisen yoksa temiz elbise giy ve başının sarığını otururken sarma, ayakda sar! Güzel koku sürünerek Cum’aya git. Zîrâ melekler güzel kokudan hoşlanırlar. Güzel koku, erkekler için sünnet, kadınların sokağa çıkarken sürünmeleri ve başlarını, kollarını açmaları harâmdır.