- 2 - 13 384 Tam İlmihâl (1249) Fâideli Bilgiler (481) Hak Sözün Vesîkaları (401) Herkese Lâzım Olan Îmân (480) İslâm Ahlâkı (593) Eshâb-ı Kirâm (415) Kıyâmet ve Âhıret (384) Cevâb Veremedi (369) İngiliz Câsûsunun İ’tirâfları (129) Kıymetsiz Yazılar (418) Namâz Kitabı (192) Şevâhid-ün Nübüvve (450) Menâkıb-ı Çihâr Yâr-i Güzîn (593) [sf0-1] Ön Kapak[sf2-2] İÇİNDEKİLER[sf3-6] Birinci Kısm: Kıyâmet ve Âhıret Önsöz[sf7-7] Birinci fasl: Allahü teâlâ kullarından mîsâk aldı[sf8-13] İkinci fasl: İnsan, ömrü boyunca dünyâda durur. Sonra ölür. Ölüm hâlleri; mü’minin rûhu semâları seçer. Îmânı, nemâzı, zekâtı, Ramezân orucu, haccı düzgün olanların, seher vaktleri istigfâr edenlerin rûhları yükselir[sf14-19] Üçüncü fasl: Kâfirin rûhunun bedeninden ayrılması. Kabr süâlleri. Mü’minler bu süâllere kolay cevâb verirler[sf20-24] Dördüncü fasl: Fâcir (kâfir) kabr süâllerine cevâb veremez. [Resûlullahın ana-babalarının îmân etmeleri ile ilgili âlimlerin bildirdikleri.][sf25-27] Beşinci fasl: Kabrde ölüler dört hâlde bulunur[sf28-30] Altıncı fasl: Kıyâmetin kopması, canlıların dirilmesi[sf31-31] Yedinci fasl: İki nefha arasındaki tevakkuf[sf32-40] Sekizinci fasl: Herkes kabri üzerine çıkar, haşr başlar. İnsanlar, hesâbın çabuk yapılması için ulül’azm Peygamberlerin şefâ’atcı olmalarını sıra ile ricâ ederler[sf41-50] Dokuzuncu fasl: Peygamberimiz Muhammed aleyhisselâmın şefâ’atı. Hesâbın başlaması. Her Peygamber teblîginden süâl olunur. Ümmetleri de kendilerine teblîg olandan süâl olunurlar[sf51-61] Onuncu fasl: Dünyâda a’mâ olanların, islâm düşmanlarına aldanmayıp, Ehl-i sünnet i’tikâdına sımsıkı sarılanların, birbirini Allah rızâsı için sevenlerin, Allah korkusundan harâm işlemeyip, ağlıyanların, halâl kazanmak için uğraşanların, belâlara sabr edenlerin, gençlikde ibâdet edenlerin, mal ve mevki’leri ile müslimânlara eziyyet edenlerin, ehl-i belânın, gençlerin ve köle ve câriyelerin ve tenbel fükarânın haşrları[sf62-63] Kıyâmet ve Âhıret kitâbının son sözü[sf64-74] Nefs muhasebesi[sf75-80] Müslimâna Nasîhat Önsözü[sf81-81] Vehhâbîlik ve Ehl-i sünnetin cevâbı[sf82-84] 1 - Tesavvufcuların kitâbları şirk ile dolu imiş[sf85-89] 2 - Ameller, ibâdetler, îmândan parça imiş[sf90-90] 3 - Ölmüşden ve uzakdakinden yardım istemek şirk imiş[sf91-92] 4 - Tesavvufcular, kâfir imiş[sf93-95] 5 - Türbe yapmak, kabr ile teberrük şirk imiş[sf96-96] 6 - Eshâb ve din büyükleri Peygamberimizden başka kimse ile bereketlenmemiş[sf97-107] 7 - Tesavvuf, Hind yehûdîlerinden alınmış[sf108-108] 8 - Ölüden birşey beklemek, Evliyânın rûhları hâzırdır demek şirk imiş[sf109-121] 9 - Resûlullahı övmek, ondan yardım istemek şirk imiş[sf122-122] 10 - Ölüye yalvarmakla, şefâ’ati elde edilmez diyor[sf123-123] 11 - Şeyhlere, Ahmed Bedevînin mezârına tapınılıyormuş[sf124-124] 12 - Peygamber yardım edebilseydi, Eshâb arasındaki fitneyi önlerdi diyor[sf125-126] 13 - Kasîde-i bürde gibi, Resûlullahı medh eden kitâblar şirk ile dolu imiş[sf127-129] 14 - Türbeleri yıkmalı imiş[sf130-143] 15 - Mescide girenlerin, Hucre-i se’âdeti ziyâret etmeleri câiz değilmiş. Buna (Mir’ât-i Medîne) kitâbından cevâb verildi[sf144-144] 16 - Okunan salevâtın Resûlullaha haber verildigini kendi de yazmakdadır[sf145-148] 17 - Evliyâdan yardım istemek şirk imiş[sf149-159] 18 - Evliyânın kerâmetlerine küfr, şirk demekdedir[sf160-165] 19 - Evliyâ kerâmet satarmış[sf166-167] 20 - Allah ve mü’minler sana kâfîdir âyetini yanlış anlatıyor[sf168-184] 21 - Mezheb imâmlarına uymak sapıklık imiş[sf185-191] 22 - Ölülerden şefâ’at beklemek şirk imiş[sf192-192] 23 - Ehl-i sünnet, Kasîde-i bürdeyi Kur’ândan üstün tutuyormuş[sf193-242] 24 - Ölü duymaz, fâide vermez. Ondan birsey istemek şirk olur diyor[sf243-243] 25 - Vehhâbîlerin ictihâdlarının bozuk olduğunu kendileri de söylemektedir[sf244-249] 26 - Kabr ziyâretine izn verildi. Sonradan bid’atler karışdı diyor[sf250-250] 27 - Resûlullah, salevât okuyanları bilir diyebilmekdedir[sf251-251] 28 - Eshâb-ı kirâmın ve Tâbi’înin üstünlüklerini bildiriyor[sf252-253] 29 - Diriden yardım istenir. Ölüden istenmez diyor[sf254-264] 30 - Ölü için adak yapmak, hayvan kesmek şirk imiş[sf265-269] 31 - Vehhâbîler hakkındaki fetvâ[sf270-289] 32 - (Cevâb-ı Nu’mân) adındaki vehhâbî kitâbına (Mektûbât) dan cevâb verildi[sf290-307] 33 - Tesavvuf ve tarîkatler sonradan ortaya çıkdı. Bunları islâm dîni emr etmemekdedir, diyor[sf308-316] 34 - Tesavvuf ve kerâmete inanmıyanlara (Hadîka) kitâbından cevâb verildi[sf317-324] 35 - Kıyâmet günü, herkes sevdiginin yanında bulunacakdır[sf325-334] 36 - Vehhâbîliğin Başlangıcı ve yayılması[sf335-336] 37 - Vehhâbîligin ortaya çıkışı ve inançları[sf337-341] 38 - Vehhâbîlerin Tâifde müslimânları öldürmeleri ve yağmaları[sf342-347] 39 - Vehhâbîlerin Mekkede yapdıkları işkenceler[sf348-351] 40 - Vehhâbîlerin Medîneye girmeleri ve yağmaları[sf352-370] 41 - Mubârek şehrlerin Vehhâbîlerden geri alınması[sf371-375] 42 - Mekke-Medîne şehrlerini Osmânlılar vehhâbîlerden kurtardıkdan sonra, yapılan kıymetli eserler[sf376-384] Muhammed Ma’sûm hazretlerinin 1.ci cild, 182.ci mektûbu 01234567 Sesli OkumaDEVAMBİTİR (1/5) Okuma ayarları → ↑ (2/5) Kitap ve sayfa numarası seçimi ↑ (3/5) Bölümler arasında dinamik geçiş ↑ (4/5) Önceki veya sonraki bölüm ve sayfalar(5/5) Sesli okuma ve yazı takibi15 saniye geri alabilme. ↓