● Resûlullah “sallallahü teâlâ aleyhi ve sellem”, mahbûb-i rabbilâlemîn, bihterîn-i mevcûdât-i evvelîn ve âhırîndir. [Mevcûdâtın öncesinin ve sonrasının en iyisidir]. Beden ile mi’râca çıkdı. Arşı ve kürsîyi geçdi. Mekân ve zemândan, bâlâya revân oldu [yükseklere çıkdı]. 1/272 [Mektûbât Tercemesi: 387.]

● Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem”, reîs-i murâdân ve reîs-i mahbûbândır. [Murâd ve mahbûbların reîsidir.] Onun mahbûbiyyeti, muhibb-i vâcib celle sultânuhûya bî mülâhaza-i şuûn ve i’tibârâtdan te’alluk eylemişdir. 3/118.

● Resûlullahın “sallallahü aleyhi ve sellem” himmet-i âliyyesi [yüce himmetleri] bülend vâki’ olmuşdur [yüksekdir]. Ol kemâlat ile iktifâ’ eylemeyip, hel min mezîdin [dahâ artdıran yok mu] güyân dahî bâlâya şevkı i’lân buyururlar [yücelikleri şevk ile isterler]. Ve çün kemâlât fevk imkân-ı beşerîden hâriç olmakla devâm-ı hüzn olur. 3/123[Se’âdet-i Ebediyye: 919.]

● Resûlullaha “sallallahü aleyhi ve sellem” uymak lâzım değildir sanmak, küfrdür, zındıklıkdır. 1/117 [Mektûbât Tercemesi: 166.]

● Resûlullaha “sallallahü aleyhi ve sellem” itâ’at, Hak sübhânehuya itâ’atdir. 1/152[Mektûbât Tercemesi: 188.]

● Resûlullahın “sallallahü aleyhi ve sellem” yolu, Eshâbın yoludur. 1/152 [Mektûbât Tercemesi: 188.]

● Resûlullaha “sallallahü aleyhi ve sellem” uymak, ahkâm-ı islâmiyyenin yapılması ve küfr âdetlerinden sakınmakla olur. 1/165 [Mektûbât Tercemesi: 205.]

● Resûlullaha “sallallahü aleyhi ve sellem” uymak niyyeti ile gün ortası uyumak, Onun yolunda olmıyan sıkı riyâzetlerden, çetin mücâhedelerden dahâ iyidir. 1/191[Mektûbât Tercemesi: 227.]

● Resûlullahın “sallallahü aleyhi ve sellem” tevassutu olmadıkça, hiçbir ferd matlûba vâsıl olamaz. 3/122