17– Cennetde Allahü teâlâyı görmeğe inanmamak, ben Cenneti istemem, Allahü teâlâyı isterim demek küfr olur.

18– İslâmiyyete inanmamak alâmeti olan sözler, fen bilgileri, din bilgilerinden dahâ hayrlıdır demek küfrdür.

19– Namâz kılsam da, kılmasam da berâberdir demek küfrdür.

20– Zekât vermem demek küfrdür.

21– Fâiz halâl olsaydı demek küfrdür.

22– Zulm halâl olsaydı demek küfrdür.

23– Harâmdan olan malı fakîre verip, sevâb beklemek, fakîr, verilen paranın harâm olduğunu bilerek, verene hayr düâ etmek küfrdür.

24– İmâm-ı a’zam Ebû Hanîfenin kıyâsı hak değildir demek küfrdür. Vehhâbîler, bunun için, kâfir oluyor.

25– Meşhûr sünnetlerden birini beğenmemek küfrdür.

26– “Kabrim ile minberim arası, [Ravda-i mutahhara] Cennet bağçelerinden bir bağçedir” hadîs-i şerîfini işitince, ben minber, hasır ve kabrden başka birşey görmiyorum demek küfr olur.

27– İslâm bilgilerine inanmamak, bunları ve din âlimlerini aşağılamak da küfr olur.

28– Kâfir olmağı isteyen kimse, buna niyyet etdiği anda kâfir olur.

29– Başkasının kâfir olmasını istiyen kimse, küfrü beğendiği için istiyorsa kâfir olur.

30– Küfre sebeb olduğunu bilerek ve arzûsu ile küfr kelimelerini söyliyen kâfir olur. Bilmiyerek söyliyorsa, âlimlerin çoğuna göre yine kâfir olur.

31– Küfre sebeb olan bir işi bilerek yapmak küfr olur. Bilmiyerek yapınca da küfr olur diyen âlimler çokdur.

32– Beline, zünnâr denilen papaz kuşağını bağlamak ve küfre mahsûs birşey giymek küfr olur. Tüccârın dâr-ülharbde de kullanması küfr olur. Bunları mizâh için, başkalarını güldürmek için, şaka için kullanmak da küfre sebeb olur.