Diğer bir hadîs-i şerîfde, (Kirlenince, çabuk gusl abdesti alın! Çünki kirâmen kâtibîn melekleri, cünüb gezen kimseden incinir) buyuruldu. İmâm-ı Gazâlî “rahmetullahi aleyh” buyurdu ki: “Bir kimse, rü’yâda bana dedi ki, (Bir mikdâr zemân cünüb kaldım. Şimdi üzerime ateşden gömlek giydirdiler. Hâlâ ateş içindeyim). Bir hadîs-i şerîfde de, (Resim, köpek ve cünüb kimse bulunan eve rahmet melekleri girmez) buyuruldu.

Namâz kılan ve kılmayan herkes, bir namâz vaktini cünüb geçirirse, çok acı azâb görecekdir. Su ile yıkanmak mümkin olmazsa teyemmüm etmelidir. Cünüb olan kimseler şunları yapamaz: 1-Hiç bir namâzı kılamaz. 2-Kur’ân-ı kerîme ve âyetlerine el süremez. 3-Kâ’beyi tavâf edemez. 4-Câmi’ ve mescidlere giremez.

Guslün Farzları

Hanefî mezhebinde guslün farzları üçdür:

1-Ağzın içini yıkamakdır. Ağzın içinde iğne ucu kadar ıslanmadık yer kalırsa, dişlerin üzeri ve diş çukuru ıslanmazsa gusl olmaz.

2-Burnu yıkamakdır. Burnundaki kuru kirin altına ve ağızdaki çiğnenmiş ekmeğin altına su geçmezse, gusl olmaz. Hanbelî mezhebinde, ağzı ve burnu yıkamak, abdest alırken de, guslde de farzdır. Şâfi’î mezhebinde de, gusl ederken niyyet etmek farzdır.

3-Bedenin her yerini yıkamakdır. Göbek içini, bıyık, kaş ve sakalı ve altlarındaki derileri ve başdaki saçları yıkamak farzdır. Tırnaklarda, dudak, göz kapağı veyâ vücûdun herhangi bir yerinde su geçirmeyen maddeler bulunursa [tırnakda oje bulunursa], gusl abdesti alınmış olmaz.

Guslün Sünnetleri

1-Önce elleri yıkamak.

2-Edeb yerlerini yıkamak.

3-Bütün bedeni pislikden temizlemek.

4-Guslden evvel abdest almak, yüzü yıkarken, gusle niyyet etmek. Şâfi’î mezhebinde niyyet etmek farzdır.