• Hazret-i Hüseyn “radıyallahü anh” şöyle anlatmışdır: Babam Emîr-ül mü’minîn hazret-i Alî “radıyallahü anh” vefât edince, bir ses işitdik. Bu Allahın kulunu bize bırakınız, siz dışarı çıkınız, diyordu. Biz dışarı çıkdık. Evin içinden bir ses duyduk. Muhammed “sallallahü aleyhi ve sellem” vefât etdi. Onun vasîsi de şehîd oldu. Bundan sonra bu ümmeti kim koruyacakdır, diyordu. Birisi cevâb verip: Kim onun yolundan gider ve onun ahlâkı ile ahlâklanırsa, bu ümmetin koruyucusu o olur, diyordu. Sonra sesler kesildi. Eve girdik. Hazret-i Alîyi “radıyallahü anh” yıkanmış ve kefenlenmiş bulduk. Nemâzını kılıp defn etdik.
• Hazret-i Alî “radıyallahü anh” oğulları hazret-i Hasene ve hazret-i Hüseyne “radıyallahü anhümâ” şöyle vasıyyet etmişdi. Vefât etdiğim zemân beni bir serîrin üzerine koyup, Gazbin tarafına götürünüz. Orada beyâz bir taş bulacaksınız. O taşdan nûr yayıldığını görürsünüz. Orayı kazınız. Hâzırlanmış bir mekân bulacaksınız. Beni oraya defn ediniz. Söylediği şeyler aynen görüldü ve vasıyyeti yerine getirildi.
• Hazret-i Alînin “radıyallahü anh” kabrini yerle aynı seviyede örtmüşlerdi. Hârûn Reşîd bir gün avlanırken, Gazbin tarafına gitmişdi. Ceylânlar Gazbin tarafına kaçıp gizlendiler. Her ne kadar avcı doğan kuşlarını ve av köpeklerini oraya gönderdilerse de, ceylânlara yaklaşamayıp, geri geldiler. Bunun sebebini Gazbindeki ba’zı ihtiyârlara sordular. İhtiyârlar, dedelerimizden hazret-i Alînin “radıyallahü anh” kabrinin burada olduğunu duyduk, dediler. Hârûn Reşîd bunu duyunca kabûl etdi. Hayâtda olduğu müddetce her sene gelip ziyâret etdi.
• Hazret-i Alîye “radıyallahü anh” muhâlif olanların uğradıkları musîbetlerden bir kısmını İmâm-ı Müstagfirî “rahmetullahi aleyh” (Delâil-ün-nübüvve) kitâbında şöyle yazmışdır: Firâs bin Amr, Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” zemânında baş ağrısına tutuldu. Resûlullah onun iki gözü arasına dokundu. Mubârek parmaklarının dokunduğu yerden kirpi kılı gibi bir kıl çıkdı. Baş ağrısı kesildi. Hâricîler, hazret-i Alîye “radıyallahü anh” karşı harekete geçdiklerinde, Firâs bin Amr hâricîler tarafını tutdu.