GÜRZ BİN VEBRE EL-ÂBİD-İ KÛFÎ
“rahmetullahi teâlâ aleyh”

Cürcân ve Behamâtda yaşadı. Kabri meşhûrdur ve ziyâret edilir. Mâlik bin Enesden “radıyallahü anh” ilm öğrendi. Câriyesinden, o nafakasını nereden te’mîn eder diye sordular. Ondan her ne zemân birşey istesem, falan pencerededir, derdi. Gider o pencereden istediğim şeyi alırdım, demişdi.

Cürcân ehlinden bir kimsenin şöyle anlatdığını bildirmişlerdir: Rü’yâmda Cürcân kabristânını geziyordum. Kabrlerde bulunanların hepsi beyâz elbise giymişler, oturuyorlardı. Onlara, size ne oldu ki, beyâz elbiseler giydiniz, diye sordum. Gürz bin Vebrenin buraya gelmesinden dolayı bize beyâz elbise giydirdiler, dediler.

MÛRIK EL-ACLÎ “rahmetullahi teâlâ aleyh”

Tâbi’înden ve Basralıdır. Nafakasını, ihtiyâcı olan yiyecek ve içecekleri dâimâ başı ucunda bulurdu.

HABÎB BİN ÎSÂ ACEMÎ “rahmetullahi teâlâ aleyh”

Künyesi Ebû Muhammeddir. Fâris ehlindendir. Basrada yaşadı. Âbid, müttekî ve düâsı müstecâb idi.

Bir terviye günü onu Basrada, arefe günü ise Arafatda gördüler.

Kendisi şöyle anlatmışdır: Her gün bir kuru hurma ile iftâr ederdim. Ehlim her gün benim için o hurmayı hâzırlardı. Bir gün iftâr vakti o hurmayı aradım bulamadım. Buna çok üzüldüm. Bir de bakdım ki bir kimse geldi. Elime bir hurma verdi, o hurmayı yidim.

Para kesesini boş bırakırdı. Eline aldığında içi para dolu olurdu. [120 [m. 739]de vefât etdi.]

SÜFYÂN BİN SA’ÎD ES-SEVRÎ
“rahmetullahi teâlâ aleyh”

Kûfelidir. [95 [m. 713]de Kûfede tevellüd etdi.] Künyesi Ebû Abdüllah olan ve sözüne güvenilir bir zât şöyle anlatmışdır: